Spruitblogger: Nathalja is mama van drie dochtertjes. Alle drie met hun eigen favoriete knuffel(s). Maar wat doe je als een van die knuffels kwijt is?

Instagram: @nattal_nathalja

Een knuffel... Je kunt ze kopen in alle soorten, maten, kleuren en vormen. Een aapje, een konijn of een knuffel giraffe. Je kan het zo gek niet bedenken of het bestaat.

Toen ik voor het eerst zwanger was, werd ik beladen met knuffeldoekjes en schattige zachte baby knuffels.
In 9 maanden tijd had ik al lang bedacht wat dan dé knuffel moest worden voor mijn kleine baby. We kennen ze
allemaal: het welbekende bruine Happy Horse knuffeldoekje. Dát moest hem worden. Ik liet zelfs de babynaam erop borduren. Alles waar je de naam van je baby op kon zetten vond ik tenslotte ge-wel-dig, omdat nog helemaal niemand de naam van ons kindje wist.
Het was mijn eerste zwangerschap dus ik had nooit genoeg, dacht ik. Een speenkoord met naam? Tuurlijk, in de winkelmand. Houten
blokken met naam? Check, ook in de winkelmand.
Je leert met de tijd ook steeds meer nieuwe merken en winkels kennen. Waarbij ik eerst dacht dat er maar een handjevol baby winkels bestond, kende ik inmiddels elke webwinkel en vele merkjes die alleen maar leuke knuffels en baby spullen verkochten.
Ik was er heilig van overtuigd dat een baby toch echt niet zelf bepaalde wat zijn of haar favoriete knuffel werd. Echter wordt mijn oudste dochter Puck bijna 4 en loopt zij nog steeds in de rondte met haar bruine Happy Horse knuffeldoek aapje mét haar eigen naam erop. 'Aapie' heet hij. Dat maakt het in ieder geval makkelijk. Maar Aapie moet natuurlijk overal mee naar toe. Elke autorit, elk uitje, elk slaapje en elke stap die wordt gezet, is samen met Aapie. "Koop reserve 'Aapies'", wordt er dan gezegd. Ons huis ligt vol met minimaal 10 Aapies, maar blind weet zij haar eigen 'zachte Aapie', zoals ze hem noemt, te onderscheiden.

Daar gingen we, bloemen kopen voor papa, samen met Aapie in haar zak uiteraard. Het regende en waaide heel hard dus snel snel snel alle kinderen uitlaten, snel naar binnen, bloemen uitzoeken en weer terug naar huis. De missie was geslaagd en de bloemen lagen ingepakt en wel klaar om aan papa gegeven te worden.
Aan het einde van de dag kwam Puck naar mij toe met de vaak gestelde vraag: "Waar is Aapie?". Dat vieze rotding slingert altijd rond in het huis dus die zal vast wel ergens zijn, dacht ik.
Het was inmiddels 19:00 uur en bedtijd, maar nog steeds geen Aapie gevonden. ALLES werd overhoop gehaald. Elk gek plekje werd doorzocht. Tussen de kussenslopen, in puzzeldozen en zelfs in het potje wat in de wc staat heb ik gezocht. Puck was heel verdrietig want waar is toch haar zachte Aapie?
Ik beloofde haar dat ik hem ging zoeken en hem zou brengen als ik Aapie gevonden had.
Verdrietig lag ze in bed en viel ze uiteindelijk in slaap.

Na op elk plekje en gaatje gezocht te hebben, besefte ik dat Aapie wel buiten moest zijn.
Ik reed in de regen terug naar de plek waar ik geparkeerd had en startte ook daar mijn zoektocht.
In mijn joggingsbroek stond ik daar met mijn lampje op mijn telefoon wanhopig te zoeken in de bosjes. Helaas zonder resultaat.

Via Facebook zocht ik op 'knuffels kwijt/verloren'. En bingo! Een pagina met duizenden leden van ouders die een knuffel zoeken.
Ik plaatste een oproepje met 'GEZOCHT' inclusief een foto. Nooit gedacht dat ik deze stap zou zetten... Ik die altijd het hardste roept 'Joh, als ze het kwijt zijn, hebben ze pech'.
En ja hoor, binnen een uurtje had ik al tientallen reacties van mensen die mij vertelden dat Aapie was gevonden en aan het logeren was in de telefoonwinkel onder een dekentje. Ik was zó ontzettend blij dat die stomme rot aap gevonden was. Het was een gevoel alsof ik jarig was.

De volgende ochtend ging ik Puck haar aapje ophalen bij de winkel waar hij had gelogeerd zodat ik hem zo snel mogelijk aan haar terug kon geven.
Haar gezicht toen ze haar lievelingsknuffeltje weer terug had, was alle moeite waard!

Blijven de knuffels van mijn andere kinderen tegenwoordig thuis? Heb ik ervan geleerd? Welnee.. Ik loop inmiddels met Zachte Aapie van Puck, een konijn, speendoek en Bumba('s) van Bobbie én een Beer van Charlie overal mee naar toe.
De cliché moeke die ik ben geworden.. de gezichtjes van mijn meisjes als ik ze zie met hun knuffeltje(s) waar ze zoveel troost en liefde uithalen, is het allemaal waard.
Hebben jullie kleintjes ook een favoriete knuffel waar ze echt niet zonder kunnen?